Środki wychowawcze
Encyklopedia PWN
w prawie polskim środek wychowawczy stosowany w sprawach karnych wobec nieletnich, w sprawach o wykroczenia i dyscyplinarnych.
w Polsce zakład, w którym odbywa się karę pozbawienia wolności;
świadczenie pieniężne wypłacane jako forma pomocy dla osób, które czasowo, a niekiedy trwale nie mogą zaspokoić materialnych potrzeb swoich i rodziny własnymi środkami;
organizacja studencka o charakterze społ.-wychowawczym, powstała 1950 w wyniku przekształcenia Federacji Pol. Organizacji Studenckich; do 1956 pozostawała pod polit. kontrolą Związku Młodzieży Pol.;
organizacje społeczne, zrzeszające na zasadzie dobrowolności pracowników najemnych w celu obrony i reprezentowania ich wspólnych interesów ekonomicznych i socjalnych, tworzone wg kryterium zawodu, gałęzi produkcji lub regionu;
